معمولا هنگامی که پوست بدن دچار آسیب گردد و دچار زخم و عفونت شود، به طور طبیعی مکانیسم بدن به ترمیم این زخم میپردازد. در برخی از مواقع ترمیم زخم به درستی پیش نمیرود و زخم بافتی قرمز و سفت ایجاد میکند که به کلوئید یا گوشت اضافه شهرت دارد. کلوئید اندازه بزرگتری از زخم اولیه دارد و با خارش همراه است. یکی از کلوئیدهای شایع به علت پیرسینگ یا سوراخ کردن بینی، گوش و… بوجود میآید. بسیاری از افراد بوجود آمدن این عارضههای پوستی را دوست ندارند و به دنبال روشهای درمانی آن هستند. به همین جهت ما در این مقاله در مورد انواع روش درمان کلوئید پیرسینگ صحبت میکنیم.
کلوئید چیست؟
کلوئید یا گوشت اضافه یک اسکار برجسته است که در نتیجه تروما یا آسیب به پوست ایجاد می شود. گاهی اوقات، این نوع اسکار ممکن است پس از پیرسینگ ظاهر شود.
یک کلوئید به دلیل رشد بیش از حد بافت فیبری تشکیل می شود. بدن در پاسخ به آسیب، سلولهای پوست (به نام فیبروبلاستها) کلاژن بیش از حد تولید میکنند که منجر به ایجاد یک کلوئید میشود.
کلوئیدها ممکن است 3 تا 12 ماه بعد از آسیب اولیه ایجاد شوند. آنها به صورت اسکارهای برجسته شروع می شوند که می توانند صورتی، قرمز، بنفش یا قهوه ای باشند و معمولاً با گذشت زمان تیره تر می شوند.
دریافت مشاوره ( کلیک کنید)این مقاله را بخوانید: درمان کلوئید با چه روش هایی قابل انجام است؟
تفاوت التهاب بعد پیرسینگ با کلوئید چیست؟
در ابتدا کلوئیدها و التهاب پوست می توانند شبیه به هم به نظر برسند. اما با گذشت زمان، تفاوت ها ظاهر خواهد شد. در جدول زیر برخی از تفاوت های کلیدی بین التهاب پوستی با کلوئید آورده شده است:
التهاب پوستی | کلوئید | |
محل | اطراف محل سوراخ کردن | در اطراف محل سوراخ کردن، اما می تواند فراتر از آن گسترش یابد |
تشکیل | به زودی پس از پیرسینگ | 3 تا 12 ماه پس از پیرسینگ |
اندازه | متفاوت است، اما پس از تشکیل، بزرگتر نمی شود | ممکن است کوچک شروع شود و در طول هفته ها، ماه ها یا سال ها بزرگتر شود |
رنگ | صورتی یا گوشتی | متفاوت است، اما با گذشت زمان ممکن است تیره تر شود |
مایع | محتمل است | غیر معمول |
درمان التهاب بعد پیرسینگ
التهاب بعد پیرسینگ بخشی از پاسخ طبیعی بدن به آسیب هستند و معمولاً نیازی به درمان ندارند. با این حال، افراد می توانند اقدامات لازم را برای تمیز نگه داشتن ناحیه، جلوگیری از عفونت و اجازه بهبود سوراخ کردن انجام دهند. این شامل:
- نگهداری پیرسینگ، بدون تعویض یا خارج کردن آن، حداقل به مدت 6 هفته
- شستن دست ها قبل از دست زدن به پیرسینگ
- روزی یک بار پیرسینگ را با محلول نمکی یا آب و صابون ملایم بشویید
- پس از حمام کردن یا دوش گرفتن، ناحیه مورد نظر را با یک پد پنبه ای تمیز خشک کنید و از استفاده از حوله خودداری کنید که می تواند باعث ایجاد باکتری شود.
- همچنین از مالیدن الکل یا پراکسید هیدروژن بر روی ناحیه سوراخ شده خودداری کنید زیرا می تواند روند بهبود را کاهش دهد.
دریافت مشاوره ( کلیک کنید)دیگر مقالات ما: تفاوت لیزر co2 و آر اف فرکشنال
درمان کلوئید ناشی از پیرسینگ
کلوئید پیرسینگ نتیجه التهاب، عفونت، بهداشت نادرست زخم پیرسینگ و… میباشد، از این رو ایجاد زائدههای گوشتی نامتعارف روی ناحیه مورد نظر موجب میشود تا ظاهر پوست و چهره تحت تاثیر قرار بگیرد. امروزه روشهای مختلفی جهت درمان کلوئید پیرسینگ وجود دارد، اگر کلوئید در مراحل اولیه باشد، میتوان با بکارگیری دارو به رفع و کاهش حجم کلوئید پرداخت، در صورتی که کلوئید یا گوشت اضافه شدید باشد، بهتر است از روشهای لیزدرمانی، پرتودرمانی، جراحی و… جهت رفع کلویید یا گوشت اضافه استفاده کرد.
دلیل کلوئید یا گوشت اضافه ناشی از پیرسینگ
معمولا کلوئید یا گوشت اضافه به دلایل مختلفی به هنگام پیرسینگ بینی، گوش و… ایجاد میشود، به همین دلیل میتوان مهمترین دلایل ایجاد کلوئید یا گوشت اضافه ناشی از پیرسینگ را به صورت زیر بیان کرد:
- زخم یا عفونت: معمولا سوراخ کردن بینی یا گوش، نوعی جراحت پوستی است که موجب ایجاد زخم و اسکارهای پوستی میگردد که در برخی از مواقع این زخمها به کلوئید تبدیل میشوند.
- مراقبت نادرست: اگر محل پیرسینگ به خوبی مراقبت نشود، احتمال دارد بافت اسکار گسترش یابد و کلوئید ایجاد شود.
- نوع پیرسینگ: معمولا برخی از پیرسینگها بخصوص پیرسینگهای که در ناحیه غضروفی گوش و بینی صورت میگیرند، بیشتر از سایر پیرسینگها مانند پیرسینگ لاله گوش مستعد کلوئید هستند.
- ژنتیک: برخی از افراد به طور ژنتیکی به کلوئید مبتلا میشوند، یعنی هر نوع زخمی در بدنشان بوجود میآید همانند پیرسینگ به کلوئید تبدیل میشود.
دریافت مشاوره ( کلیک کنید)دیگر مقالات ما: درمان قطعی و سریع زگیل تناسلی با روش کرایوتراپی
روش های درمانی برای کلوئید پیرسینگ
امروزه روشهای مختلفی برای از بین بردن کلوئید پیرسینگ وجود دارد که میتوان برخی از این روشهای درمانی را این چنین بیان کرد:
روش دارویی
پزشک میتواند جهت رفع کلوئید ناشی از پیرسینگ، تزریقاتی را در این ناحیه انجام دهد، تزریق کورتیکواستروئیدها از جمله این موارد میباشد که موجب کوچک نمودن، نرمتر شدن و کم کردن عوارض کلوئید میگردد. معمولا این تزریقات هر سه یا چهار هفته یکبار انجام میشود. یکی دیگر از درمانهای دارویی استفاده از پمادهای موضعی رتینوئید میباشد. پمادهای رتینوئید به کاهش اندازه کلوئید، تغییر رنگ و میزان خارش آنها کمک میکند.
سرما درمانی
در این روش کلوئید توسط نیتروژن مایع فریز و منجمد میشود تا بافت آن نرم گردد، معمولا این روش در ترکیب با سایر روشها بخصوص همراه با تزریق کورتون یا استروئیدها و لیزر نتایج بهتری خواهد داشت. پزشک از سرمادرمانی قبل و بعد از تزریق استروئید استفاده میکند.
لیزر درمانی
استفاده از لیزرهای PDLو IPL در کاهش حجم و قرمزی کلوئید تاثیر زیادی دارد. اغلب لیزردرمانی در سه جلسه انجام میگیرد که با توجه به ناحیه لیزر ممکن است به جلسات بیشتری هم نیاز داشته باشد. معمولا جهت لیزر از طول موجهای در حد ۵۸۵ نانومتر استفاده میگردد، اما تحقیقات نشان میدهد میزان طول موج برای پوستهای تیره باید بیشتر باشد.
پرتو درمانی
تابش اشعه ایکس سطح level تاثیر فراوانی جهت درمان کلوئید به خصوص در موارد حاد و شدید دارد. اما معمولا از این روش به دلیل افزایش احتمال سرطان و عوارض پوستی کمتر استفاده میشود.
جراحی
اگر درمانهای مختلف جهت درمان کلوئید جواب نداد، پزشک از روش جراحی جهت برداشتن کلوئید استفاده میکند، البته در اغلب مواقع اسکارهای پوستی بعد از جراحی بازگشت دارند، به همین دلیل این روش در کنار تزریق دارو، لیزردرمانی به کار میرود تا خطر بازگشت اسکار جدید به حداقل برسد.
آیا می توان از کلوئید ناشی از پیرسینگ پیشگیری کرد؟
درمان کلوئید ناشی از پیرسینگ دشواریهای زیادی دارد، بنابراین افرادی که به دلایل مختلف مستعد ابتلا به کلوئید هستند، بهتر است به انجام پیرسینگ نپردازند. همچنین میتوان با توجه به نکات زیر نیز از کلوئید پیرسینگ پیشگیری نمود:
- افرادی که حس میکنند پوست اطراف سوراخ بینی، گوش و… آنها در حال ضخیم شدن میباشد، خیلی سریع به پزشک خود اطلاع دهند و هر گونه نگین، حلقه فشاری و… را بردارند.
- افرادی که دارای سابقه ژنتیکی کلوئید هستند، میتوانند از پزشک بخواهند ابتدا به امتحان پیرسینگ در ناحیه نامشخص از بدن بپردازند، سپس بعد از اطمینان از بوجود نیامدن کلوئید به پیرسینگ بینی، گوش و… اقدام کنند.
- باید هر گونه زخم و سوراخ ناشی پیرسینگ در نواحی گوناگون بدن را به خوبی مراقبت و تمیز کرد تا از ایجاد کلوئید جلوگیری شود.
- باید بعد از ایجاد پیرسینگ به استفاده از ژلهای سیلیکونی پرداخت.
دیگر سوالات در مورد کلوئید پیرسینگ
التهاب غیر کلوئیدی ناشی از پیرسینگ چقدر طول میکشد از بین برود؟
این برآمدگیها و التهاب ها میتوانند تا چند هفته طول بکشند، اما ممکن است برای برخی افراد سریعتر از بین بروند.
آیا کلوئیدی ناشی از پیرسینگ خود به خود از بین می رود؟
خیر، برجستگی های کلوئیدی ممکن است در نهایت رشد خود را متوقف کنند. با این حال، آنها بدون درمان از بین نخواهند رفت.
سخن آخر
کلوئید پیرسینگ زیبایی چهره افراد را تحت تأثیر قرار میدهد، این اسکارهای برجسته بیضرر هستند، اما ظاهری ناراحت کننده دارند. میتوان با مشورت با متخصص پوست با استفاده از یکی از روشهای درمانی جهت رفع این عارضه پوستی اقدام کرد. درمان زودهنگام کلوئید رشد این عارضه را کاهش میدهد، از این رو در این مقاله به بیان برخی از روشهای درمان کلوئید پیرسینگ پرداختیم.
منبع:
https://www.medicalnewstoday.com/articles/piercing-bump-vs-keloid